Σχόλιο για την 28η Οκτωβρίου

28 Οκτωβρίου 2012.  Με ανάμικτα  συναισθήματα γύρισα στο σπίτι, μετά τον καθιερωμένο εορτασμό της επετείου της ηρωικής αντίστασης του λαού μας απέναντι στον Γερμανοιταλικό φασισμό. Από τη μια μεριά ένοιωσα συγκίνηση και υπερηφάνεια για τη μεγάλη θυσία των προγόνων μας, που για  μια ακόμη φορά παρέδωσαν μαθήματα αξεπέραστου ηρωισμού και αυτοθυσίας για την προάσπιση των υψηλών ιδανικών της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και της Εθνικής αξιοπρέπειας. Από την άλλη θλίψη και οργή για το σημερινό κατάντημα της χώρας μου. Σκέφθηκα:  Πώς θα ένοιωθαν σήμερα όλοι εκείνοι που έπεσαν θύματα της φασιστικής θηριωδίας, αν ξυπνούσαν και αντίκρυζαν τους επιγόνους του Χίτλερ  να μας κουνούν το δάκτυλο και εμάς γονυπετείς να τους εκλιπαρούμε για τη δόση; Τι θα έλεγαν αν μας έβλεπαν έτοιμους να παραχωρήσουμε την εθνική μας κυριαρχία, που για τη διατήρηση της έδωσαν τη ζωή τους; Αλήθεια υπάρχει μεγαλύτερη ντροπή  και ταπείνωση για ένα λαό σαν το δικό μας να του επιβάλλουν ξένους τοποτηρητές σ’ όλα τα υπουργεία γιατί είμαστε ανίκανοι, λένε, να διαχειριστούμε μόνοι μας τις ζωές μας;  Τί έφταιξε και οδηγηθήκαμε σ’ αυτόν τον ξεπεσμό; Διάβασα πρόσφατα  ένα βιβλίο του αγωνιστή της Εθνικής αντίστασης Δημήτη Κυριαζή ( Αστραπόγιαννου) από το Σιδηρόκαστρο  Μεσσηνίας.  Με πλήρη διαύγεια στα 92 του χρόνια βλέποντας τη θλιβερή εικόνα της Ελλάδας σήμερα, κλείνει το βιβλίο  του λέγοντας: Πιστεύω  ότι η Ελλάδα  έχασε ότι   καλλίτερο σε έμψυχο υλικό διέθετε  στα δύσκολα χρόνια  της δεκαετίας  του 40. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να βρεθούν σε  καίριες θέσεις πρόσωπα χωρίς ιδανικά που συνεργάστηκαν με τον κατακτητή και  πλούτισαν υφαρπάζοντας τις περιουσίες δυστυχισμένων ανθρώπων κατά τη διάρκεια της κατοχής για ένα κομάτι ψωμί. Αυτοί σημάδεψαν  με τη στάση τους τη πτωτική μας πορεία.

 Για όλα αυτά βέβαια θα αποφανθεί η Ιστορία. Εμείς τώρα έχουμε χρέος να σταθούμε όρθιοι μπροστά στην καταστροφή που συντελείται. 400.000 Ελληνόπουλα κάτω από το όριο της φτώχειας.  1.300.000  άνεργοι. 1.400.000 στον Τειρασία λόγω χρεών. Εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματίες, μαγαζάτορες, νέοι επιστήμονες στα όρια της απελπισίας. 1 στους 3 εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα απλήρωτος  για μήνες. Δραματική μείωση του προσδόκιμου χρόνου ζωής.Εργαζόμενοι από 1 έως 4 μέρες την εβδομάδα  και τετραωρίτες των 300 ευρώ. Συνθήκες μεσαίωνα στην αγορά εργασίας με το οκτάωρο να παραμένει  άφθαστο όνειρο. Η ανασφάλιστη εργασία παντού. 2 στους 8 φορολογούμενους  καταφέρνουν να πληρώνουν την εφορία.Παντού βγαίνει μπόχα και δυσωδία από ένα βαθειά διεφθαρμένο σύστημα εξουσίας. Οι ισχυροί συνεκτικοί δεσμοί που υπάρχουν  ανάμεσα στα μέλη των οικογενειών, επιτρέπουν εκατομμύρια Έλληνες να εξασφαλίσουν  τα προς το ζην. Έως πότε όμως μπορούν να αντέχουν; Είναι πρόκληση για το δοκιμαζόμενο λαό μας να βλέπει  κορυφαίους πολιτειακούς παράγοντες εν μέσω της κρίσης να αποκρύπτουν τις λίστες των φοροφυγάδων. Ο κίνδυνος κοινωνικής έκρηξης από ένα απρόβλεπτο γεγονός είναι ορατός. Επειδή πολύ μελάνι έχει χυθεί για την προσδοκώμενη ανάπτυξη που θα αντιστρέψει το κλίμα, δεν θα μπω στον πειρασμό να πω τις απόψεις μου. Εκείνο όμως που μπορώ να πω είναι ότι σ’ αυτό το εφιαλτικό τοπίο που δείχνουν οι αριθμοί, έχουμε όλοι χρέος και κυρίως όσοι έχουμε θεσμικό ρόλο να βγούμε  από την ακινησία και να απλώσουμε ένα δίχτυ προστασίας σε όσους αντιμετωπίζουν πρόβλημα  επιβίωσης. Δεν ευθύνονται  οι ίδιοι  αν βρέθηκαν χωρίς δουλειά ή βρέθηκαν χρεωμένοι για να αποκτήσουν  ένα σπίτι. Γι’ αυτό δεν πρέπει να το θεωρούν κακό να προσφύγουν  στο κοινωνικό παντοπωλείο που πολύ καθυστερημένα  ιδρύσαμε  στο Δήμο. Μπορεί  και ο καθένας ξεχωριστά  από το υστέρημα του να βοηθήσει, όπου μπορεί. 80 οικογένειες για 6 μήνες  στο Δήμο θα έχουν  ένα πακέτο βοήθειας σε είδη πρώτης ανάγκης. Ο Δήμος μας έχει ένα πλεόνασμα 8.000.000 ευρώ. Θα μπορούσαν πολύ περισσότερες οικογένειες να είχαν αυτή τη βοήθεια. Αν ο κόσμος ήξερε με ποιό τρόπο γίνεται διακίνηση του δημοτικού χρήματος θα καταλάβαινε πόσο δίκιο έχω. Ενδεικτικά αναφέρω 45.000 ευρώ για κάδους που είναι περιττοί, 15.000 ευρώ για ταμπελίτσες έξω  από τα γραφεία στο Δημαρχείο, 8.500 ευρώ για ενημερωτικά φυλλάδια  όταν υπάρχουν τόσα  άλλα μέσα ενημέρωσης, μελέτες άχρηστες, αναθέσεις και προμήθειες με αδιαφάνεια. Επιβάλλεται να τελειώσει άμεσα το αμαρτωλό σύστημα του παρελθόντος που είχε στόχο  τη διατήρηση της εξουσίας με θεμιτά και αθέμιτα μέσα. Οι πολίτες και οι μαζικοί φορείς του Δήμου  έχουν χρέος να παρεμβαίνουν και  να πιέζουν τη διοίκηση για τη ριζική αλλαγή του τρόπου άσκησης  κοινωνικής πολιτικής.

Θέλω να πιστεύω ότι ο λαός μας αντλώντας δύναμη από την ένδοξη ιστορία του  με σύνεση, ψυχραιμία αλλά και αποφασιστικότητα , θα βρει τρόπο  να βγει νικητής από τα σημερινά του αδιέξοδα.

Σχολιάζοντας την επικαιρότητα

Τα τελευταία χρόνια σε καθημερινή βάση έρχονται στο φως συγκλονιστικά στοιχεία, που νομοτελειακά μας έφεραν στη σημερινή ζοφερή πραγματικότητα και οδηγούν στο ακόμα πιο σκοτεινό όπως διαγράφεται μέλλον. Ακόμη και ο πιο φανατικός και βολεμένος «οπαδός», έχει συνειδητοποιήσει τις τραγικές συνέπειες της εγκληματικής στάσης των κυβερνώντων τις τελευταίες δεκαετίες. Είναι πλέον φανερό ότι για πολλά χρόνια ακόμη η ελληνική κοινωνία θα υποφέρει. Οι γενιές που έρχονται θα ζήσουν σε συνθήκες της δεκαετίας του 50.

Το να θελήσει σήμερα κάποιος απλός άνθρωπος σαν και εμένα να εκφέρει πολιτικό λόγο, δεν είναι εύκολο. Έχει μπροστά του τη δικαιολογημένη καχυπυψία των πολιτών, που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους σε όλους. Ο κόσμος έχει προδοθεί πολλές φορές με αποτέλεσμα να προβληματίζεται διαρκώς για το αν κάποιος που παίρνει θέση στα δημόσια πράγματα, το κάνει με ανιδιοτέλεια και καθαρότητα ή με υπολογισμό και υστεροβουλία.

Η δεκαετής μου εμπειρία στα δημοτικά της πόλης μας αλλά και η παρακολούθηση της πορείας χιλιάδων παιδιών που γνώρισα σαν δάσκαλος, δεν μου αφήνουν πλέον καμία αμφιβολία ότι κατά κανόνα οι άνθρωποι που  επιλέγουμε με την ψήφο μας να διαχειριστούν τα χρήματα μας σαν φορολογούμενων σε καμιά περίπτωση  δεν είναι οι καταλληλότεροι. Θα έλεγα μάλλον το ακριβώς αντίθετο.Και το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι γιατί συμβαίνει αυτό; Η πλήρης απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών έχει οδηγήσει τους πολίτες στην αναζήτηση εύκολων ατομικών λύσεων. Ο εκφυλισμός και η διάλυση του δημοσίου σαν αποτέλεσμα του φθηνού, πελατειακού και αναξιοκρατικού συστήματος που καθιέρωσαν τα κόμματα εξουσίας, συνέβαλαν στο να αποκτήσει η Ελλάδα την εξης θλιβερή εικόνα:Η  πλειοψηφία των πολιτών κινούμενη από ένα ένστικτο αυτοσυντήρησης διαισθάνεται ότι δεν μπορεί μέσα σε συνθήκες απόλυτης ανομίας να επιβιώσει, αν δεν εξασφαλίσει προσβασιμότητα στους κομματάρχες που υπόσχονται αφειδώς διορισμούς και ρουσφέτια, στην εφορία, στην αστυνομία, στο ΙΚΑ, στην πολεοδομία, στο ΤΕΒΕ, στον ΟΑΕΔ, στην Εκκλησία, στο Δήμο και γιατί όχι  και στο σχολείο του παιδιού του αλλά και σε κάθε άλλο μηχανισμό εξουσίας. Ο τρόπος λειτουργίας του σχολείου  από το νηπιαγωγείο μέχρι το πανεπιστήμιο έπαιξε ρόλο για την εικόνα της σημερινής ελληνικής κοινωνίας.Και για να μην αδικήσω   όμως κάποιους συναδέλφους μου εκπαιδευτικούς, η όποια καλή τους προσπάθεια χάνεται, όταν ο νέος μπαίνει στην κρεατομηχανή του συστήματος, όπου για να επιβιώσει δεν μετράνε τα προσόντα, αλλά ο βαθμός διασύνδεσης του με το εκφυλισμένο πελατειακό κράτος. Όλα αυτά τα ακούς και στο πιο απομακρυσμένο καφενείο της ελληνικής επικράτειας. Πιστεύω ότι  το να στέκεσαι απλά σε διαπιστώσεις δεν κάνεις τίποτα. Αλοίμονο όμως αν αφήσουμε όλοι εμείς  το προνόμιο της ενημέρωσης στα χέρια των πληρωμένων οργάνων της ντόπιας και ξένης προνομιούχας οικονομικής ολιγαρχίας, όπως εκφράζεται από τα μεγάλα μέσα μαζικής  ενημέρωσης. Έχουμε χρέος απέναντι στα παιδιά μας που είναι  άνεργα χωρίς ελπίδα για το μέλλον τους, να αντισταθούμε.   Μέσα στις νέες συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα που ζούνε και τον αγώνα επιβίωσης που κάνουν οι νέοι άνθρωποι, σε μια μόνιμη αγωνία για εξασφάλιση  και άλλων τίτλων που θα βάλουν στο βιογραφικό τους, δεν έχουν ούτε χρόνο ούτε κουράγιο να λειτουργήσουν σε κοινωνικό επίπεδο. Αφήνουν έτσι τις τύχες της χώρας αλλά γιατί όχι και της πόλης τους, στα χέρια των ίδιων  αποτυχημένων ανθρώπων και των επιγόνων τους, που όντας εθισμένοι στη λογική του βολέματος και των αμαρτωλών συναλλαγών, που τους κληροδότησαν οι κομματικοί  τους μηχανισμοί, γαλουχημένοι στην πρακτική της διατήρησης της εξουσίας με θεμιτά και αθέμιτα μέσα, δείχνουν εντελώς ξεκομμένοι από την τραγική πραγματικότητα που βιώνουν σήμερα οι πολίτες, εντελώς ανίκανοι να αλλάξουν νοοτροπία, όπως επιβάλλουν επιτακτικά οι νέες συνθήκες.

Δυστυχώς σήμερα μετά από δυο σχεδόν χρόνια θητείας της Δημοτικής Αρχής στον Άγο Δημήτριο επιβεβαιώνομαι πλήρως στις προβλέψεις μου ότι θα εκινείτο όπως διδάχτηκε πολλά χρόνια τώρα μέσα στα γρανάζια του κομματικού μηχανισμού  που υπηρέτησε πιστά. Η όλη  λειτουργία της διοίκησης της κ. Δημάρχου αποπνέει την καμαρίλα  της σκοτεινής πολιτικής που στο Δήμο μας υπέστη  συντριπτικό ράπισμα στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Πολύ είκολα μπορεί κανείς πλέον να διαπιστώσει, ότι το μόνο πράγμα που ενδιαφέρει τη Διοίκηση είναι το πως θα αποκτήσει ερείσματα για να ξαναεκλεγεί. Ότι δηλαδή ακριβώς τους δίδαξαν και οι κομματικοί τους ταγοί. Τα κριτήρια επιλογής των συμβούλων της κ.Δημάρχου, η ανοχή της σε αδιαφανείς διαδικασίες προμηθειών και αναθέσεων, η «εξυπηρέτηση» ιδιωτικών  συμφερόντων και αμαρτωλών μη κυβερνητικών οργανώσεων, η αδιαφορία για τον πόνο που προκαλεί η κρίση σε πολλές χιλιάδες συμπολιτών μας, ο τρόπος αντιμετώπισης της καθημερινότητας και γενικότερα  η όλη στάση της μέσα και έξω  από το ΔΣ , παραπέμπουν δυστυχώς σε ότι πιο ξεπερασμένο έχει ζήσει αυτός ο τόπος τα τελευταία  χρόνια. Κατάφερε κάτι μοναδικό. Σε ψηφοφορία για πρόγραμμα αντιμετώπισης της ανεργίας ευαίσθητων ομάδων να μην πάρει καμία θετική ψήφο από την αντιπολίτευση. Και αυτό γιατί  στη συζήτηση αποκαλύφθηκε ότι προκλητικά οφελούνταν πολύ περισσότερο από τους ανέργους οι διάφοροι «εμπλεκόμενοι» ιδιώτες.

Η πλοήγηση στο internet, όπου μπορεί κανείς να εκφράσει ελεύθερα τις απόψεις του χωρίς λογοκρισία, με κάνει να νοιώθω αισιόδοξος ότι η νέα γενιά που αγωνίζεται σήμερα για τη ζωή της, θα γκρεμίσει αυτό το σάπιο σύστημα που της κληροδοτήσαμε. Εμείς οι μεγαλύτεροι,απέναντι σ’ αυτά τα παιδιά που έχουν  πολύ περισσότερες γνώσεις από μας, οφείλουμε να ζητήσουμε τουλάχιστον  ένα συγνώμη γιατί δεν φροντίσαμε  με υπευθυνότητα να τους διασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον με προοπτική.  

                                                                  

                                                                                      Τάσος   Αυρηλιώνης

                                                                                      Δημοτικός   Σύμβουλος

Απάντηση σε ερώτηση της εφημερίδας "Δημοτικό Φως" για τα πεπραγμένα της δημοτικής αρχής κατά τον πρώτο χρόνο

Αξιότιμε  κ. Μαραφή, 

        Γνωρίζοντας πρόσωπα και πράγματα, ήμουν σχεδόν σίγουρος για τον τρόπο άσκησης εξουσίας από τη νέα Δήμαρχο. Είναι κοινό μυστικό ότι η παράταξη της, είναι ο πιο γνήσιος εκφραστής του πολιτικού κατεστημένου, που οδήγησε τη χώρα μας στα τραγικά σημερινά αδιέξοδα. Είναι η παράταξη που στηρίχθηκε κρυφά ή φανερά, από το σύστημα των βολεμένων του παλαιοκομματισμού, που σήμερα βλέπουμε να καταρρέει.  Για  όσους έχουν την ελάχιστη αμφιβολία  γι’ αυτό,  δεν έχουν παρά  να θυμηθούν  σε πόσα κεντρικά δελτία ειδήσεων παρήλασε η κ. Δήμαρχος και   από πόσες  ημερήσιες εφημερίδες φιλοξενήθηκε προεκλογικά. Και σήμερα δεν υπάρχουν αφελείς που να πιστεύουν ότι τα μέσα ενημέρωσης είναι ευαγή ιδρύματα και ότι δεν υπήρξαν οι βασικοί πυλώνες της κάθε μορφής διαπλοκής με την πολιτική εξουσία τις τελευταίες δεκαετίες.
      Όπως έχω υποχρέωση απέναντι στους δημότες που μας τίμησαν  με την ψήφο  τους, πιστεύω ότι με τις μικρές  μου δυνάμεις ασκώ εποικοδομητική αντιπολίτευση, με γνώμονα το γενικό καλό. Δυστυχώς οι δημότες δεν ενημερώνονται ή το χειρότερο παραπληροφορούνται για το ρόλο του καθενός μας στο Δημοτικό Συμβούλιο. Για ένα χρόνο συνειδητά απέφυγα να δημοσιοποιήσω τις απόψεις μου για τη λειτουργία της Δημοτικής Αρχής.  Καλόπιστα και υπεράνω κάθε μικροπολιτικής λογικής, είχα μια κρυφή ελπίδα. Περίμενα ότι οι καταστροφικές συνέπειες της  ανεύθυνης, εγκληματικής πολιτικής  των τελευταίων χρόνων, θα είχε προβληματίσει την κ. Δήμαρχο.  Πίστεψα  ακόμη ότι λόγω της μεγάλης αποχής και των πενιχρών ποσοστών  που έλαβε  στις εκλογές, θα είχε συνειδητοποιήσει ότι δεν διαθέτει την ηθική και πολιτική νομιμοποίηση να λειτουργεί, αγνοώντας τις υπόλοιπες παρατάξεις και εκμεταλλευόμενη την πλαστή πλειοψηφία που της  εξασφάλισε το εκλογικό σύστημα. Δυστυχώς όμως  για την πόλη μας,  οι ελάχιστες ελπίδες  που είχα, διαψεύστηκαν πολύ σύντομα.
       Λένε ότι η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί. Κατά τη γνώμη μου το υπ’ αριθμόν  ένα πρόβλημα  της ελληνικής  κοινωνίας,  είναι η αναξιοκρατία που βασιλεύει παντού. Θα περίμενε κανείς ότι η κ. Δήμαρχος  έχοντας επίγνωση  της αδυναμίας των δημοτικών της συμβούλων  να ανταποκριθούν  στις υποχρεώσεις  τους, θα αναζητούσε  εξωτερικούς συνεργάτες με κριτήριο την καταλληλότητα τους  να βοηθήσουν  στη χάραξη και εφαρμογή πολιτικής στο Δήμο. Άντ’ αυτού, σαν κριτήριο επιλογής ήταν το βόλεμα συγγενών  και κολλητών και η εξόφληση γραμματίων σ’ όσους συνέβαλαν στην εκλογή της.
        Αν  μπορούσα να ξεχωρίσω μια προσωπικότητα στο Δημοτικό Συμβούλιο από τη Δημοτική  Αρχή είναι ο Χάρης Κατσιμίχας. Με πανεπιστημιακή μόρφωση, μεταπτυχιακή κατάρτιση και λαμπρή αυτόφωτη καριέρα στο χώρο της έντεχνης μουσικής, ίνδαλμα για τη νεολαία, με  ήθος και αξιοπρέπεια, υπήρξε  αναμφισβήτητα  το πρόσωπο που έδωσε τη Δημαρχία στην κ. Ανδρούτσου. Η ανάθεση σε μια τέτοια προσωπικότητα της ευθύνης του τομέα της τέχνης και του πολιτισμού, θα πρόβαλε το Δήμο  μας πανελληνίως.  Κύριε  Μαραφή, θα είχε ενδιαφέρον  να αναζητήσετε τον ίδιο τον κ. Κατσιμίχα να σας εξηγήσει με την ευθύτητα που τον διακρίνει, γιατί εγκατέλειψε τη δημοτική αρχή.
        Η Δημοτική αρχή είχε την τύχη  μέσα σε μια δύσκολη συγκυρία να της παραδοθεί ένα μεγάλο πλεόνασμα  6.500.000 ευρώ  από τον κ. Λαζαρόπουλο. Άρα η επίκληση της κακής οικονομικής κατάστασης για να δικαιολογήσει την ανυπαρξία δημοτικού έργου, πέφτει στο κενό. Προεκλογικά μας έλεγαν για μποστάνια και μπαξέδες με ζαρζαβατικά και μενεξέδες. Τα βλέπετε πουθενά; κάντε μια βόλτα στο πάρκο της οδού Μπουμπουλίνας ( Μετρό Δάφνης ), που ήταν πραγματικό κόσμημα, να δείτε  σε τι τραγική κατάσταση έχει περιέλθει. Η ίδια εικόνα εγκατάλειψης υπάρχει σε όλους τους χώρους πράσινου και τις παιδικές χαρές.
         Ο μηδενισμός κάθε οικοδομικής δραστηριότητας, η μεγάλη συρρίκνωση παραγωγής των  βιοτεχνιών, η τρομακτική μείωση της κατανάλωσης και του τζίρου των καταστημάτων, καθώς και η μείωση του όγκου αστικών απορριμμάτων λόγω κρίσης, θα περίμενε κανείς να έχουν συμβάλλει στη θεαματική βελτίωση της καθαριότητας. Είναι πουθενά αυτό  ορατό; Κανονικά θα έπρεπε  να απομακρυνθούν κάποιοι κάδοι για τον εξορθολογισμό  της δαπάνης αποκομιδής. Αντί αυτού, είδαμε να δαπανώνται 45.500 ευρώ για νέους κάδους!!!!!! κάτι που κατήγγειλα στο Δημοτικό Συμβούλιο σαν ενδεικτικό παράδειγμα διασπάθισης του Δημοσίου χρήματος.
         Η  Δημοτική Αστυνομία παρά το ότι ενισχύθηκε σημαντικά σε προσωπικό είναι ανύπαρκτη. Μπορεί κανείς να διαπιστώσει την απουσία κάθε  ελέγχου στάθμευσης  στην έξοδο της Αγίου Δημητρίου και της Αγίου Βασιλείου προς Βουλιαγμένης, όπου απέμεινε μόνο  μία λωρίδα κυκλοφορίας.  Όσο για το Σταθμό Αγίου Δημητρίου, η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου.
         Η κατασκήνωση της Ραφήνας θα περάσει στην ιστορία του Δήμου ως μόνιμη μαύρη τρύπα των προϋπολογισμών διαχρονικά. Το τεράστιο κόστος κατασκευής, συντήρησης και λειτουργίας από ιδιώτη, αν ελεγχθεί οικονομοτεχνικά και συγκριθεί με το αντίστοιχο κόστος φιλοξενίας των ίδιων παιδιών σε ιδιωτικές κατασκηνώσεις, πολύ υψηλότερου επιπέδου, θα δείξει πόσο δίκιο είχαμε όσοι υποστηρίζαμε  ότι το όλο εγχείρημα ήταν μια εγκληματική επένδυση σε βάρος άλλων προτεραιοτήτων, που είχε ανάγκη ο Άγιος Δημήτριος. Η  κ. Δήμαρχος τορπίλισε  τα προηγούμενα χρόνια την προσπάθεια του κ. Λαζαρόπουλου να λειτουργήσει την κατασκήνωση, με πρόσχημα ότι δεν πρέπει να παραχωρηθεί σε ιδιώτες. Έσπευσε όμως  αμέσως μετά την εκλογή της να την δώσει η ίδια σε ιδιώτες. Θα ήταν παράλειψή μου να μη σημειώσω την ανωτερότητα του κ. Λαζαρόπουλου, που παρά τη δικαιολογημένη πικρία  του από την τότε σκληρή στάση της  σημερινής Δημάρχου, ψήφισε για τη λειτουργία της κατασκήνωσης το περασμένο καλοκαίρι. Αξίζει εδώ να αναφερθούν οι πολλές παράνομες κατατμήσεις του δαπανηρού έργου συντήρησής της κατασκήνωσης για το 2012, για ευνόητους λόγους, όπως κατήγγειλαν και άλλοι συνάδελφοι της αντιπολίτευσης.
        Θα μπορούσα να αναφέρω πολλά στοιχεία για να εξηγήσω τους λόγους για τους οποίους  με λύπη  μου διαπιστώνω ότι αυτή θα είναι μια χαμένη τετραετία για την πόλη μας. Ενδεικτικό στοιχείο για τη νοοτροπία της δημοτικής αρχής, είναι η πλήρης περιφρόνηση και απαξίωση των τοπικών και εκπολιτιστικών συλλόγων της Πόλης μας στις πολιτιστικές εκδηλώσεις του Φθινοπώρου. Για την οικονομία του χώρου  θα σταθώ σε ένα μόνο θέμα, που για μένα είναι κορυφαίο αυτή την εποχή. Είναι η ασκούμενη κοινωνική πολιτική.
          Αν συγκρίνει κανείς τον προϋπολογισμό του 2007 και του 2012  δε βλέπει καμία διαφορά. Η σημερινή διοίκηση δείχνει να αδυνατεί να αντιληφθεί τις τρομακτικές αλλαγές που συντελούνται στην ελληνική κοινωνία. Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για ριζική αλλαγή  στο σύστημα κοινωνικών παροχών στις χιλιάδες συμπολιτών μας που μαστίζονται από ανεργία και ανέχεια. Όταν οι αποδοχές  των υπαλλήλων καθαριότητας  έχουν μειωθεί δραματικά, η διοίκηση δεν είχε την ευαισθησία να μειώσει τα δημοτικά τέλη 30% τουλάχιστον,  όπως τους  πρότεινα. Όταν πολλοί Δήμοι, όπως της  Πεντέλης, της Ηλιούπολης και πολλών άλλων  προνομιούχων σε εισοδήματα κάνουν σημαία τους την κοινωνική πολιτική, εμείς εδώ με τις χιλιάδες οικοδόμους, επαγγελματίες, μαγαζάτορες, μικροσυνταξιούχους και άνεργους σε απόγνωση,  αρκούμαστε σ’ αυτό που κάναμε τόσα χρόνια. Να δίνουμε φιλοδώρημα 60 ευρώ  σε λίγες  δεκάδες συμπολίτες μας το Πάσχα και τα Χριστούγεννα. Όταν δημοτικά παντοπωλεία και συσσίτια δημιουργούνται κάθε μέρα παντού και λειτουργούν σε καθημερινή βάση, εμείς  δείχνουμε να μας ξεπερνούν οι περιστάσεις. Στις απόψεις μου αυτές,  συμφωνεί και ο Αντιδήμαρχος κοινωνικών υπηρεσιών κ. Παύλος Ειρηνάκης,  που κατανοεί ότι αυτά που παρέχουμε δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες των συμπολιτών μας. Είναι θέμα γενικότερης  πολιτικής  και πρόβλεψης  στον προϋπολογισμό της Δημοτικής Αρχής. Θα πρέπει κάποτε η κ. Δήμαρχος να καταλάβει ότι δεν ξεγελιούνται  οι πολίτες πλέον με κούφια λόγια, απατηλές υποσχέσεις για ρουσφέτια και έργα βιτρίνας. Σήμερα περισσότερο από ποτέ, η δημοτική αρχή θα κριθεί και  από το βαθμό ευαισθησίας της απέναντι στη φτώχια και τον ανθρώπινο πόνο, από την έμπρακτη αγάπη και αλληλεγγύη που θα δείξει στους αδύναμους συμπολίτες μας.

        Παρά τη γενική απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών στις μέρες μας και του ότι πολλές φορές "στα ξερά καίγονται και τα χλωρά", θα ήθελα να δηλώσω στους συμπολίτες μας, ότι θα βρίσκομαι πάντα στο πλευρό τους μαζί με τους συνεργάτες μου, έχοντας συναίσθηση 

της ευθύνης που έχουμε αναλάβει απέναντί τους. 

Τάσος Αυρηλιώνης

εκ μέρους της Δημοτικής Παράταξης

"Αγ. Δημήτριος -η Πόλη μας"