email: tasosavrilionis@yahoo.gr

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Σχόλιο για την 28η Οκτωβρίου


28 Οκτωβρίου 2012.  Με ανάμικτα  συναισθήματα γύρισα στο σπίτι, μετά τον καθιερωμένο εορτασμό της επετείου της ηρωικής αντίστασης του λαού μας απέναντι στον Γερμανοιταλικό φασισμό. Από τη μια μεριά ένοιωσα συγκίνηση και υπερηφάνεια για τη μεγάλη θυσία των προγόνων μας, που για  μια ακόμη φορά παρέδωσαν μαθήματα αξεπέραστου ηρωισμού και αυτοθυσίας για την προάσπιση των υψηλών ιδανικών της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και της Εθνικής αξιοπρέπειας. Από την άλλη θλίψη και οργή για το σημερινό κατάντημα της χώρας μου. Σκέφθηκα:  Πώς θα ένοιωθαν σήμερα όλοι εκείνοι που έπεσαν θύματα της φασιστικής θηριωδίας, αν ξυπνούσαν και αντίκρυζαν τους επιγόνους του Χίτλερ  να μας κουνούν το δάκτυλο και εμάς γονυπετείς να τους εκλιπαρούμε για τη δόση; Τι θα έλεγαν αν μας έβλεπαν έτοιμους να παραχωρήσουμε την εθνική μας κυριαρχία, που για τη διατήρηση της έδωσαν τη ζωή τους; Αλήθεια υπάρχει μεγαλύτερη ντροπή  και ταπείνωση για ένα λαό σαν το δικό μας να του επιβάλλουν ξένους τοποτηρητές σ’ όλα τα υπουργεία γιατί είμαστε ανίκανοι, λένε, να διαχειριστούμε μόνοι μας τις ζωές μας;  Τί έφταιξε και οδηγηθήκαμε σ’ αυτόν τον ξεπεσμό; Διάβασα πρόσφατα  ένα βιβλίο του αγωνιστή της Εθνικής αντίστασης Δημήτη Κυριαζή ( Αστραπόγιαννου) από το Σιδηρόκαστρο  Μεσσηνίας.  Με πλήρη διαύγεια στα 92 του χρόνια βλέποντας τη θλιβερή εικόνα της Ελλάδας σήμερα, κλείνει το βιβλίο  του λέγοντας: Πιστεύω  ότι η Ελλάδα  έχασε ότι   καλλίτερο σε έμψυχο υλικό διέθετε  στα δύσκολα χρόνια  της δεκαετίας  του 40. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να βρεθούν σε  καίριες θέσεις πρόσωπα χωρίς ιδανικά που συνεργάστηκαν με τον κατακτητή και  πλούτισαν υφαρπάζοντας τις περιουσίες δυστυχισμένων ανθρώπων κατά τη διάρκεια της κατοχής για ένα κομάτι ψωμί. Αυτοί σημάδεψαν  με τη στάση τους τη πτωτική μας πορεία.
 Για όλα αυτά βέβαια θα αποφανθεί η Ιστορία. Εμείς τώρα έχουμε χρέος να σταθούμε όρθιοι μπροστά στην καταστροφή που συντελείται. 400.000 Ελληνόπουλα κάτω από το όριο της φτώχειας.  1.300.000  άνεργοι. 1.400.000 στον Τειρασία λόγω χρεών. Εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματίες, μαγαζάτορες, νέοι επιστήμονες στα όρια της απελπισίας. 1 στους 3 εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα απλήρωτος  για μήνες. Δραματική μείωση του προσδόκιμου χρόνου ζωής.Εργαζόμενοι από 1 έως 4 μέρες την εβδομάδα  και τετραωρίτες των 300 ευρώ. Συνθήκες μεσαίωνα στην αγορά εργασίας με το οκτάωρο να παραμένει  άφθαστο όνειρο. Η ανασφάλιστη εργασία παντού. 2 στους 8 φορολογούμενους  καταφέρνουν να πληρώνουν την εφορία.Παντού βγαίνει μπόχα και δυσωδία από ένα βαθειά διεφθαρμένο σύστημα εξουσίας. Οι ισχυροί συνεκτικοί δεσμοί που υπάρχουν  ανάμεσα στα μέλη των οικογενειών, επιτρέπουν εκατομμύρια Έλληνες να εξασφαλίσουν  τα προς το ζην. Έως πότε όμως μπορούν να αντέχουν; Είναι πρόκληση για το δοκιμαζόμενο λαό μας να βλέπει  κορυφαίους πολιτειακούς παράγοντες εν μέσω της κρίσης να αποκρύπτουν τις λίστες των φοροφυγάδων. Ο κίνδυνος κοινωνικής έκρηξης από ένα απρόβλεπτο γεγονός είναι ορατός. Επειδή πολύ μελάνι έχει χυθεί για την προσδοκώμενη ανάπτυξη που θα αντιστρέψει το κλίμα, δεν θα μπω στον πειρασμό να πω τις απόψεις μου. Εκείνο όμως που μπορώ να πω είναι ότι σ’ αυτό το εφιαλτικό τοπίο που δείχνουν οι αριθμοί, έχουμε όλοι χρέος και κυρίως όσοι έχουμε θεσμικό ρόλο να βγούμε  από την ακινησία και να απλώσουμε ένα δίχτυ προστασίας σε όσους αντιμετωπίζουν πρόβλημα  επιβίωσης. Δεν ευθύνονται  οι ίδιοι  αν βρέθηκαν χωρίς δουλειά ή βρέθηκαν χρεωμένοι για να αποκτήσουν  ένα σπίτι. Γι’ αυτό δεν πρέπει να το θεωρούν κακό να προσφύγουν  στο κοινωνικό παντοπωλείο που πολύ καθυστερημένα  ιδρύσαμε  στο Δήμο. Μπορεί  και ο καθένας ξεχωριστά  από το υστέρημα του να βοηθήσει, όπου μπορεί. 80 οικογένειες για 6 μήνες  στο Δήμο θα έχουν  ένα πακέτο βοήθειας σε είδη πρώτης ανάγκης. Ο Δήμος μας έχει ένα πλεόνασμα 8.000.000 ευρώ. Θα μπορούσαν πολύ περισσότερες οικογένειες να είχαν αυτή τη βοήθεια. Αν ο κόσμος ήξερε με ποιό τρόπο γίνεται διακίνηση του δημοτικού χρήματος θα καταλάβαινε πόσο δίκιο έχω. Ενδεικτικά αναφέρω 45.000 ευρώ για κάδους που είναι περιττοί, 15.000 ευρώ για ταμπελίτσες έξω  από τα γραφεία στο Δημαρχείο, 8.500 ευρώ για ενημερωτικά φυλλάδια  όταν υπάρχουν τόσα  άλλα μέσα ενημέρωσης, μελέτες άχρηστες, αναθέσεις και προμήθειες με αδιαφάνεια. Επιβάλλεται να τελειώσει άμεσα το αμαρτωλό σύστημα του παρελθόντος που είχε στόχο  τη διατήρηση της εξουσίας με θεμιτά και αθέμιτα μέσα. Οι πολίτες και οι μαζικοί φορείς του Δήμου  έχουν χρέος να παρεμβαίνουν και  να πιέζουν τη διοίκηση για τη ριζική αλλαγή του τρόπου άσκησης  κοινωνικής πολιτικής.
Θέλω να πιστεύω ότι ο λαός μας αντλώντας δύναμη από την ένδοξη ιστορία του  με σύνεση, ψυχραιμία αλλά και αποφασιστικότητα , θα βρει τρόπο  να βγει νικητής από τα σημερινά του αδιέξοδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου